- refutator
- refūtātor, ōris, m. (refuto), der Widerleger, Arnob. 1, 32.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.
réfutateur — réfutateur, trice [ʀefytatœʀ, tʀis] n. ÉTYM. XVIIe; empr. lat. tardif refutator. ❖ ♦ Rare. Personne qui réfute. || Le réfutateur de cette doctrine. ❖ CONTR. Approbateur … Encyclopédie Universelle